Artemisia Annua wywodzi się z Azji i południowo-wschodniej Europy. Dzisiaj można ją spotkać na całym świecie, ale jest dość rzadko spotykanym gatunkiem bylicy. Należy do rodziny roślin astrowatych, ma drobne kwiaty, w postaci zwisających koszyczków. Najczęściej można ją spotkać na poboczach dróg, przy torach kolejowych, a także na nieużytkach rolnych.
Właściwości prozdrowotne bylicy rocznej wykorzystywano od bardzo dawna w Tradycyjnej Medycynie Chińskiej. Wówczas stosowano ją jako środek pomagający w tzw. nawracającej gorączce, jak się później okazało – malarii, zakaźnej chorobie pasożytniczej, na którą nadal, co roku umiera ponad pól miliona ludzi na całym świecie. W latach 60 ubiegłego wieku, bylica roczna stała się obiektem wzmożonego zainteresowania naukowców. Powstało wtedy wiele badań naukowych, w których szukano skutecznego leku na malarię. Wśród setek ziół poddanych analizom chemicznych, uwagę naukowców przykuła właśnie bylica. Wyizolowano z niej związki bioaktywne tj. artemizynę i jej pochodne, które posłużyły do produkcji leków na malarię. W 2015 roku Tu Youyou, chińska profesor Akademii Chińskiej Medycyny Tradycyjnej otrzymała Nagrodę Nobla za odkrycie artemizyny jako skutecznego leku w terapii malarii.
W ziołolecznictwie wykorzystuje się ziele bylicy rocznej. Jej zastosowanie polega zarówno na zewnętrznym przemywaniu skóry, jak również spożywaniu jej w postaci naparów, wyciągów wodnych, czy też w formie sproszkowanego ziela z zimną wodą.
Wyciągi wodne z bylicy, stosowane jako toniki do przemywania skóry, mają silne działanie oczyszczające, a także przyspieszają procesy regeneracji naskórka.
Właściwości przeciwpasożytnicze są również wykorzystywane w hodowli zwierząt gospodarskich. Ziele bylicy stosuje się jako dodatek do pasz w celu eliminacji pasożytów.
Bylica roczna uwalnia specyficzny, dość intensywny olejek eteryczny, który skutecznie odstrasza owady. Może być zatem przydatna latem, podczas długich wieczorów spędzanych pod gołym niebem jako naturalny preparat przeciwkomarowy.
Inne właściwości tej rośliny dotyczą silnego oddziaływania przeciwutleniającego, przeciwnowotworowego, przeciwgorączkowego. Znana jest także z niszczenia form pierwotniakowych, a także jako środek przeciwgrzybiczy, stosowany m.in. wspomagająco w leczeniu infekcji grzybiczych skóry.
Za te wszystkie cenne oddziaływania bylicy odpowiedzialne są oczywiście związki bioaktywne występujące w jej zielu. Wspomniana artemizyna uszkadza struktury komórkowe tworząc reaktywne formy z jonami żelaza. Zarodźce malarii, czy pierwotniaki nie mają zdolności eliminacji jonów żelaza z komórki, dlatego też ulegają niszczeniu. Oprócz artemizyny, w zielu bylicy znajdziemy więcej substancji aktywnych tj. polifenole, flawonoidy, kumaryny, fitosterole, polisacharydy, sole potasu, azotu, selenu, a także lotne olejki eteryczne, kamfen, kamforę i keton.
Do opracowania tekstu korzystamy z materiałów ogólnodostępnych w mediach internetowych, dobierając je dla Was według naszej najlepszej wiedzy.
