W ostatnich kilkudziesięciu latach doszło do znaczącego wzrostu zachorowań na choroby autoimmunologiczne, szczególnie wyraźnie dostrzegalne w krajach rozwiniętych.
Chorobami autoimmunologicznymi dotknięte jest ponad 5% światowej populacji, a liczba zachorowań ciągle wzrasta.
Związane jest to, według hipotezy higieny, z coraz rzadszym kontaktem układu odpornościowego z wieloma drobnoustrojami za sprawą masowej antybiotykoterapii i szczepień ochronnych. Drobnoustroje pomagały w wykształcaniu równowagi między różnymi populacjami limfocytów.
W konsekwencji, w przypadku infekcji bakteryjnych i wirusowych nasz układ odpornościowy nie potrafi się skutecznie obronić, gdyż utracił zdolność do rozróżniania między antygenem „swoim” a „obcym”.
Ta sama etiologia odpowiedzialna jest za znaczny wzrost w ostatnich latach zachorowań na alergie.
Co to właściwie są choroby autoimmunologiczne?
Autoimmunizacja jest pojęciem wskazującym na fakt, że w pewnych warunkach może w organizmie dojść dochodzić do reakcji odpornościowych skierowanych przeciw własnym komórkom, tkankom, czy narządom.
Choroby autoimmunologiczne, inaczej choroby z autoagresji, to choroby w przebiegu których układ odpornościowy wytwarza przeciwciała skierowane przeciwko własnym tkankom, gdyż błędnie rozpoznaje w nich ciała obce, co powoduje chroniczne zapalenia i trwałe uszkodzenia.
Jednostki chorobowe
Choroby autoimmunizacyjne obejmują wiele jednostek. Są to między innymi:
- Cukrzyca typu I;
- Toczeń układowy;
- Niedoczynność tarczycy (Hashimoto);
- Choroba Gravesa-Basedowa;
- Reumatoidalne zapalenie stawów (RZS);
- Miastenia;
- Stwardnienie rozsiane (SM);
- Choroba Parkinsona;
- Choroba Alzheimera;
- Jaskra;
- Fibromyalgia (gościec mięśniowo-włóknisty);
- Choroba Leśniowskiego-Crohna;
- Colitis ulcerosa (wrzodziejące zapalenie jelita grubego);
- Łuszczyca;
- Łysienie plackowate;
- Anemia złośliwa (niedokrwistość).
Przyczyny występowania chorób z autoagresji
Reakcje autoimmunologiczne w przebiegu chorób takich jak np.: Hashimoto, łuczczyca, RZS, są następstwem zakażeń bakteryjnych, wirusowych, pasożytniczych (także candida albicans) oraz ukrytych alergii pokarmowych. Jeśli w organizmie występują pasożyty, bakterie, grzyby, bądź mamy alergie na powszechne produkty spożywcze, to dochodzi do takiej sytuacji, w której organizm błędnie zaczyna niszczyć sam siebie.
Bierze się także pod uwagę czynniki genetyczne, wiek oraz płeć.
W niektórych rodzinach występowanie takich chorób jest dużo większe niż w innych.
Autoprzeciwciała częściej spotykane są u osób starszych, co spowodowane jest zaburzeniami w regulacji układu odpornościowego, aczkolwiek bardzo wiele chorób z autoagresji występuje u ludzi młodych, czy wręcz dzieci.
Kobiety częściej niż mężczyźni zapadają na reumatoidalne zapalenie stawów, Hashimoto, czy toczeń układowy.
Istotny jest także poziom witaminy A, D, selenu oraz jodu.
A co na to medycyna akademicka?
Niestety medycyna akademicka w terapii chorób autoimmunizacyjnych wciąż jest bezsilna. Nie działa przyczynowo lecz koncentruje się jedynie na łagodzeniu objawów. Zaleca niesteroidowe leki przeciwzapalne, glikokortykosteroidy, środki immunosupresyjne. Powszechnie stosuje się tzw. terapie substytucyjne np. w cukrzycy typu I podaje się brakującą insulinę.
Medycyna naturalna w podejściu do chorób autoimmunologicznych
Naturopaci skupiają się na ustabilizowaniu systemu immunologicznego eliminując zasadniczą przyczynę choroby. Czasami leczenie jest długotrwałe.
Pacjentowi zlecane są badania pod kątem alergii oraz obciążeń bakteryjnych, wirusowych, grzybiczych, pasożytniczych oraz obciążeń toksynami.
Jeśli chodzi o alergię, to często u takich pacjentów występuje alergia na mleko krowie i pszenicę.
Do głównych patogenów bakteryjnych wywołujących lub podejrzanych o wywoływanie zjawisk autoimmunizacyjnych należą: borrelia (Borelioza, SM), Campylobacter, Streptococcus (paciorkowce) – choroba reumatyczna, kłębuszkowe zapalenie nerek, gronkowce, enterobakterie, mykoplazma, chlamydia.
Do patogenów wirusowych należą najczęściej: wirusy Herpes (w tym wirus opryszczki, ospy wietrznej-półpaśca, Epsteina-Barr), wirus HIV, Enterowirusy (np. Coxsackie, Polio, Echo), wirus HCV.
Pasożyty wywołujące lub podejrzane o wywoływanie zjawisk autoimmunizacyjnych to: pierwotniak Trypanosoma cruzi, lamblia, glista, czy przywra.
Istotne są także obciążenia toksynami: metalami ciężkimi, szczepionkami, metabolitami grzybów i pasożytów, amalgamatem z rtęcią, czy chlorem.
Dlatego tak ważne jest komplementarne i holistyczne podejście do chorego.
Do opracowania tekstu korzystamy z materiałów ogólnodostępnych w mediach internetowych, dobierając je dla Was według naszej najlepszej wiedzy.
